कविता - सफर

#कुहिरो थियो बाक्लो थियो,मन बेचैन थियो,उल्झन बढ्दै थियो 

माफ गर देखिन तिमीलाई, होइन मैले नजर फेरेको 

दुख थियो पिडा थियो ,पागलपन थियो 

नसोच यो सफरमा म कहिले एक्लै हिड्नु परेको ....

बेखबर छौ तिमी,बेपर्वाह छु म पनि 

कहिले तिमी आफ्नै जिन्दगीमा ब्यस्त 

कहिले म आफ्नै दुनियामा लापता ,

न तिमीलाई फुर्सद भागाभागको जिन्दगी देखि 

न मलाई फुर्सद अस्त ब्यस्त आफ्नै जिन्दगी देखि 

न तिमि खाली न म खाली, एक हाथले कहाँ बज्छ र ताली ?

अस्पथ बाटो ,नसोचेको मोड थियो 

लड़खडाउनु थियों हिड्नु थियो ,

कतै टाढा तिम्रो साथ थियो होइन मैले आवाज  नदिएको 

दुख थियो पिडा थियो पागलपन थियो 

नसोच यो सफरमा म कहिले एक्लै हिड्नु परेको !!

कविता - सिर्जना पुन, NP